Hoe Dolf mijn rit verpestte

Vandaag stond ik weer eens oproepbaar, wat betekende dat ik binnen een uur op het vliegveld van Frankfurt moest kunnen zijn. Op weg daar naartoe maakte ik een tussenstop in Koblenz. Daar begon de ellende.

Manuscript af. Wat nu?

Eindelijk is het zo ver. Het manuscript voor mijn tweede boek is af. Opeens heb ik tijd over. En ik ben in New York City. Dus wat ga je dan doen...? Juist!

'Nee, gek he?'

‘Moe?’ vroeg ik voor de zoveelste keer.
‘Nee, gek hè?’ antwoordde mijn vader terwijl we langs de oever van de Charles River kuierden. Over veertig minuten zou de taxi ons terug naar Logan Airport brengen. Onze 24 uur in Boston zat er bijna op. 24 drukke uren, maar mijn vader leek niet kapot te krijgen.

LeBron

Afgelopen nacht om twee uur Nederlandse tijd zat ik op de bovenste ring van de Philips Arena in Atlanta, Georgia te wachten op de beste basketballer ter wereld. Toen LeBron James het veld opliep, moest ik denken aan mijn tijd als zwemleraar. Ik geef mezelf één blog de tijd om dit uit te leggen.

Raptors

26 januari. Overnachting in Toronto. In het Air-Canada-Centre speelden de Raptors tegen de Cavaliers. Basketbal. NBA. Uitslag: 98-99 door een driepunter van de bezoekers in de laatste seconde. Ik bleek midden tussen de harde kern te zijn beland.

Germanen

Nu heb ik al eens eerder geblogd over verschillende mensen in verschillende steden in verschillende werelddelen (zie hier). De Chinees is geen Japanner, de Canadees geen Amerikaan en de Braziliaan geen Argentijn.

Inmiddels werk ik al zo’n kleine dertien jaar in Duitsland. Hoog tijd om aan te tonen dat de Duitser geen Nederlander is.

Ongebaande paden

Na maanden van blessureleed en dagen van te-veel-snot-in-de-kop heb ik weer gerend. Het was niet ver en het ging niet van harte, maar ik leerde wel wat nieuwe paadjes kennen. Ook in mijn hoofd.

Een vreemd volkje

Als Eskimo’s honderd woorden voor sneeuw hebben, dan moeten Chinezen er minstens zo veel hebben voor rochelen, en voor slurpen, en voor met zijn allen knettergekke dingen doen en daarbij kijken alsof er niks aan de hand is.

China, ik kan niet zeggen dat het gaat vervelen.