Vrije dag. Niks gepland. Zee van tijd. Laptop aan. Openoffice downloaden. Ik kan gaan schrijven.

Even een kop thee maken.

Oké een verhaal schrijven. Maar wat wil ik schrijven? En waarom ook alweer? O ja, omdat het leuk is. Of nee, omdat ik dit altijd al wilde doen. Juist ja.

Eerst maar eens beginnen met wat ideeën. De hoofdpersoon: meisje of jongen? Jongen, ik ben ook een jongen. Nou ja, een man. Ik ben een man. Maar ik was een jongen. Goed. Verder? Hij gaat op schoolkamp en beleeft de wildste avonturen. Cliché!
Even mijn mail checken. Drie nieuwe berichten. Snel beantwoorden.
Waar was ik gebleven? O, ja. Schoolkamp. Avonturen. En dan? Waarvan heb ik verstand?
…
Vliegtuigen!
De hond moet uit. En ik moet nog boodschappen doen. Wat zal ik gaan koken vanavond? Pasta? Nee, dat had ik gisteren, toch? Vlug in de keuken naar de vieze vaat kijken. Ja, het was pasta. Iets met aardappeltjes dan vandaag?
Kom op! Focus! Schrijven. Tijd voor maatregelen:
• Radio uit.
• Mobiel uit (nee, niet uit. Op stil. Je weet nooit of iemand je echtecht nodig heeft).
• Hotmail verbod (geldt ook voor facebook/hyves/twitter).
• Schrijven!
Maar wat dan?
Boeien! Maakt niet uit. Als ik maar schrijf. Let’s go!
Een paar uur later (twee? drie? vier?) heb ik een eerste hoofdstuk van een eerste verhaal geschreven. Best wel verrot-niet-om-aan-te-lezen-slecht. Maar dat doet er niet toe. Want ik schrijf! Jihaaaa, ik schrijhijf!
Wordt vervolgd…
 

---