EEN NIEUWE BAAN, DEEL 3. VERANDERINGEN

Buddy Tegenbosch


Een Nieuwe Baan, deel 3. Veranderingen

Jawohl! Het is zover. Na weken van studeren, examens, training en testen in de simulator, ga ik voor het eerst met ‘mijn nieuwe vliegtuig’ de lucht in. Spannend? Natte-koude-handen-spannend! En nein-auch-nach-sieben-Stunden-habe-ich-immer-noch-keine-Hunger-spannend! Maar ik bleek niet de enige te zijn die een heelheel heftige dag beleefde.

Eigenlijk wilde ik vertellen over mijn eerste echte werkdag van mijn nieuwe baan. Dat ie om halféén begon. Dat ik al om halftwaalf in het crewcenter was. Dat ik een uur later mijn captain trof en dat ik hem vertelde dat ik mijn uniformpet nog niet gekregen had en of dat een probleem was. Dat hij antwoordde dat zijn Mütze waarschijnlijk in de verkleedkist van zijn kinderen lag. Dat ik dit een heel goed begin vond. Dat we na de vluchtvoorbereiding op zoek gingen naar het cabinepersoneel en ze alle veertien vonden in de briefingruimte. Veertien! Dat ik veertien handen schudde, veertien namen hoorde, en er keine eine onthield. Dat ik normaal gesproken erg sociaal-correct ben, maar dat ik nu wel wat anders aan mijn hoofd had, liebe Leute. Dat we een uur later de lucht in gingen, dat ik in de cockpit erg druk was met van alles en nog wat, en dat we na acht uur en twintig minuten landden in Toronto.
Maar dat vertel ik een andere keer wel.
Dit blog begint in de bus onderweg naar het hotel als ik mijn telefoon aanzet en de binnenkomende sms’jes lees. Want tijdens mijn eerste vlucht is mijn heelheel goede vriend vader geworden. Ik probeer mijn heelheel goede vriend te bereiken. Tevergeefs. Hopelijk ligt hij gelukzalig (of lazarus) te dromen. Dus vertel ik mijn collega’s (álle vijftien) het geweldige nieuws.
De volgende dag bellen we. En we zijn blij. En ik bel met anderen, want ik wil mijn juichstemming delen.

 

Als ik twee dagen later weer thuis ben, gaat mijn mobiel over. Het is de netwerkaanbieder. Of ik op de hoogte ben van mijn gemaakte telefoonkosten. Of het klopt dat ik vanuit Canada heb gebeld.
Met een vette glimlach antwoord ik dat dat klopt. Ik was in Toronto.
Wordt vervolgd…
 


GEPLAATST: 2012-04-19 | RUBRIEK: BLOG